dr Peter René Oscar Bally urodził się 9 maja 1895 r. w Schönenwerd w Szwajcarii. We wczesnych latach studiował chemię, które to studia zaprowadziły go do Albanii i Bombaju, gdzie testował antidotum na malarię dla Ligii Narodów. Następnie do 1930 r. pracował dla jednej z firm naftowych w Tanzanii, gdzie badał lecznicze i trujące rośliny regionu.

Praca ta ostatecznie wzbudziła w nim duże zainteresowanie roślinami a zwłaszcza sukulentami rosnącymi na suchych obszarach wschodniej Afryki.

W ten sposób, Pater Bally stał się botanikiem samoukiem. Jego wiedza stała się na tyle obszerna, że w 1938 r. objął posadę rządowego botanika w Muzeum Coryndon w Nairobi w Kenii (obecnie Muzeum narodowe w Nairobi). W Afryce osiadł na dłużej i w tym czasie podjął wyprawy botaniczne do Erytrei , Etiopii , Somalii , Ghany , Kenii , Sudanu , Tanzanii , Ugandy i Zimbabwe.

Mieszkając w Kenii, na obrzeżach Nairobi kupił 3,5 akra dziewiczego buszu i po jego oczyszczeniu zbudował tam dom a następnie zasadził ogród z sadzonkami roślin, od drobnych ziół po duże drzewa. Zebrał wiele roślin pochodzących z Afryki Wschodniej.

W latach 1957-1969 powrócił do Europy, gdzie pracował przy kolekcji Marnier-Lapostolle w ogrodzie botanicznym Jardin Botanique Lès Cedres w Saint-Jean-Cap-Ferrat we Francji, a następnie przez 12 lat w Conservatoire et Jardin Botanique w Genewie.

Peter Bally
P. Bally (wiek 71 lat)/Autor: Loutfy Boulos wrzesień 1966 

Peter Bally ostatecznie powrócił do Nairobi, gdzie już do końca swojego życia był codziennym gościem East African Herbarium, które w swoich zbiorach zgromadziło ponad 700 00 okazów roślin.

Ciekawostką jest również to, że Bally nigdy nie przeszedł żadnego formalnego szkolenia ani z taksonomii botanicznej ani również z ilustracji botanicznej, stając się niekwestionowanym i szanowanym ekspertem w tych dwóch dziedzinach.

Peter Bally odkrył wiele nowych gatunków, które ostatecznie przybrały nazwę na jego cześć, m.in. Adenia ballyi, Aloe ballyi, Ceropegia ballyana, Euphorbia ballyana, E. ballyi, E. proballyana, Kalanchoe ballyi, Sansevieria ballyi  i Stapeliopsis (Echidnopsis) ballyi. Opisał również wiele innych gatunków zbierając sukulenty w mało znanych obszarach Kenii, Tanzanii, Erytrei, Etiopii, Somalii, Madagaskaru, Ghany i Nigerii.

Bally jest autorem i ilustratorem książki z 1961 roku „The Genus  Monadenium (A Monographic Study)”, będącej wynikiem 27 lat badań po jego pierwszym odkryciu nieopisanego Monadenium w  1934 r. Jego rysunki i  akwarele pojawiają się  również w Flowering Plants of Africa – botanicznym magazynie/czasopiśmie (od 1921 roku) wydawanym przez South African National Biodiversity Institute w Pretorii w RPA.

Wschodnioafrykańskiego Towarzystwa Przyrodniczego w Nairobi w Kenii swoją regularną publikację nazwała „Ballya” włąsnie na jego cześć.

W 1953 r. dołączył do International Organization for Succulent Plant Study (IOS), trzy lata po jej powstaniu.  W 1975 roku otrzymał prestiżową nagrodę CSSA Fellow dla oddanego badacza sukulentów afrykańskich. W 1973 r. otrzymał tytuł doktora honoris causa  Uniwersytetu w  Bazylei w  Szwajcarii.

Standardowy skrót autora P.ROBally jest używany do wskazania jego osoby jako autora przy cytowaniu nazwy botanicznej roślin.

Zmarł w Nairobi 26 lipca 1980 roku po krótkiej chorobie po zawale serca.

Ballyi www 01@125x

Pomoce: Wikipedia/Staples CJ. 2011. Little Bits of People History/ Staples CJ. 2013. A Historical/ Record of Authors of C&S Plant Names & Books for the Amateur Hobbyist

Sansevierian