Karol Linneusz (Carl von Linné) był szwedzkim przyrodnikiem i lekarzem, który ujednolicił nazewnictwo roślin i zwierząt, wprowadzając system binominalny. 

Linneusz urodził się 23 maja 1707 roku w Råshult w Szwecji, w rodzinie pastora. Od dziecka interesował się roślinami, które uprawiał jego ojciec w ogrodzie. Nie chciał jednak zostać duchownym, lecz lekarzem.

W 1727 roku rozpoczął studia medyczne na Uniwersytecie w Lund, a rok później przeniósł się na Uniwersytet w Uppsali, gdzie zyskał uznanie profesora Olofa Rudbecka, który zatrudnił go jako ogrodnika w ogrodzie botanicznym.

W 1732 roku Linneusz otrzymał stypendium na podróż do Laponii, gdzie badał flórę i faunę tego regionu. Sporządził szczegółowy raport z tej wyprawy, który opublikował pod tytułem Flora Lapponica.

Carl von Linné

W 1735 roku wyjechał do Holandii, gdzie uzyskał stopień doktora medycyny na podstawie rozprawy o malarii. Tam też wydał swoje najważniejsze dzieło, Systema Naturae, w którym zaprezentował swój system klasyfikacji organizmów żywych.

Linneusz podzielił przyrodę na trzy królestwa: rośliny, zwierzęta i minerały. Opisał około 7700 gatunków roślin i 4162 gatunki zwierząt (obecnie oznacza się je skrótem „L.” za nazwą łacińską taksonu).

Każdemu gatunkowi nadał dwuczłonową nazwę łacińską, składającą się z nazwy rodzaju i gatunku. Na przykład człowiek otrzymał nazwę Homo sapiens, a róża Rosa canina. System ten okazał się bardzo praktyczny i przejrzysty, i jest stosowany do dziś.

W 1737 r. opublikował Genera Plantarum – dzieło dające podwaliny pod system klasyfikacyjny roślin, podstawę dzisiejszej botaniki. Oparta jest na obserwacji zapładniania roślin; klasyfikuje się je według kształtu słupka, pręcika oraz sposobu rozmnażania.

Twierdzenie, że istnieją rośliny rodzaju męskiego i żeńskiego, nie było wówczas dobrze widziane, więc Linneusz miał z tego powodu kłopoty. 

W 1738 roku Linneusz wrócił do Szwecji i ożenił się z Sarą Moraeus, córką lekarza. W 1741 roku został profesorem medycyny na Uniwersytecie w Uppsali, a w 1742 roku profesorem botaniki, gdzie zorganizował nowy ogród botaniczny i bibliotekę naukową. Był także pierwszym prezydentem Królewskiej Szwedzkiej Akademii Nauk, założonej w 1739 roku.

Linneusz napisał wiele książek i artykułów naukowych na temat botaniki, zoologii i medycyny. Jego najbardziej znane dzieła to Species Plantarum (1753), Genera Plantarum (1737), Philosophia Botanica (1751) i Critica Botanica (1737).

Zebrał także bogatą kolekcję okazów roślin i zwierząt z całego świata, która jest obecnie przechowywana w Muzeum Historii Naturalnej w Londynie.

Linneusz zmarł 10 stycznia 1778 roku w Uppsali, gdzie znajduje sie jego grób. Jego imieniem nazwano wiele gatunków roślin i zwierząt, a także rodzaj roślin z rodziny kapustowatych, Linnaea. Jego portret widnieje na banknocie 100-koronowym.

Wikipedia/Inne źródła/Zdjęcie główne: okładki dzieł karla Linneusza/Portret karla Linneusza autorstwa Alexandra Roslin